«ماه می‌گذرد
در انتهای مدارِ سردش.
ما مانده‌ایم و
روز
نمی‌آید.»
شبیه ماه بود؛ اما خورشیده. حس خوبی بهم می‌ده عکسه.
قراره آدم شم. هورا. اگه این‌بار هم موفق نشم ولی بد می‌شه. اما آدمی به امید زنده‌ست و بعد از مدت‌ها یه کوچولو امید پیدا کردم و خب حداقل تلاش‌م رو بکنم.
یه سایت بلاگ‌طوری هست -این- که نوشته‌های مفیدی درباره‌ی این که مثلا عادت‌ها رو تغییر بدیم و ویژگی‌های مثبتی در خودمون ایجاد کنیم و ازین چیز‌ها می‌ذاره. حالا من که خیلی به حرف‌هاش گوش نمی‌دم، اما گفتم شاید مفید باشه برای کس دیگه‌ای در این جهان و از این جا رد شه و زندگی‌ش متحول شه. [:|]
آره دیگه خلاصه.
شعر هم از شاملو.
فردانویس:
La la la la la la ~
هعی ... صلاح کار کجا و من خراب کجا ... :))